همانگونه که در درسهای گذشته دیدیم، عبارتهای اسمی یا Noun Clauses مجموعه ای از کلمات مرتبط با هم از قبیل فعل، فاعل و مفعول بوده که بعنوان اسم در جملات ظاهر می شوند. مثال:
برای اتصال جملات پرسشی yes/no به جملاتی از قبیل I don’t know, Do you know, Could you tell me و ... از قوانین زیر پیروی می کنیم:
Do you know, Could you tell me و ... از قوانین زیر پیروی می کنیم:
1 – جمله را با یکی از عبارات مشابه زیر شروع می کنیم:
2 – جمله پرسشی را از حالت سوالی خارج نموده و آنرا توسط if یا whether به جمله مورد نظر متصل می کنیم. مثال :
توجه: برای ارتباط جملات پرسشی با WH نیز مشابه قسمت قبل عمل کرده ولی بجای if یا whether از همان کلمه پرسشیWH استفاده می کنیم. مثال:
زمان آینده استمراری، بیانگر عملی است که در زمان آینده بصورت استمرار درحال انجام باشد. ساختار زمان آینده استمراری بصورت زیر می باشد:
مثال:
زمان آینده کامل، بیانگر عملی است که در زمان بخصوصی آغاز گشته و در زمان مشخصی از آینده کامل می شود. به عبارت دیگر در زمان آینده کامل، فعل قبل از کار دیگری که در آینده انجام می شود، تمام شده فرض می گردد. ساختار زمان آینده کامل بصورت زیر می باشد:
مثال:
به ترکیبهای پرسشی و منفی زمان حال کامل توجه نمایید:
توجه: جملات زمان آینده کامل معمولا به کلماتی از قبیل by, till به همراه قید زمان ختم می شوند. مثال: