mortise
mor‧tise , mortice /ˈmɔːtəs, ˈmɔːtɪs $ ˈmɔːr-/ noun [countable]
کام کندن، شیار درآوردن، (mortice) مادگی زبانه، جای زبانه، جفت کردن، باکام محکم کردن، مهندسی: کام، معماری: فاق
mor‧tise ,
mortice /ˈmɔːtəs, ˈmɔːtɪs $ ˈmɔːr-/
noun [countable][
Date: 1300-1400;
Language: Old French;
Origin: mortaise, perhaps from Arabic murtazz 'fixed in']
technical a hole cut in a piece of wood or stone so that the shaped end of another piece will fit there firmly ⇒
tenon [TahlilGaran] Dictionary of Contemporary English ▲