ضمایر ربطی :

ضمایر ربطی یا Relative Pronouns مانندwho, what, when, where, that ضمایری هستند که برای اتصال مابین جملات اصلی و جملات تابع بکار می روند. مثال:

برخی از ضمایر ربطی عبارتند از:
who (به معنی که) برای اشاره به فاعل انسان بکار می رود.
whom (به معنی که او را) برای اشاره به مفعول انسان بکار می رود.
which (به معنی که) برای اشاره به فاعل و مفعول اشیاء بکار می رود.
that (به معنی که) بجای who, whom, which می تواند بکار برود.
مثال:

توجه : هنگامیکه ضمایر ربطی بصورت مفعول در جمله نوشته می شوند، حذف آنها، تغییری در مفهوم جمله بوجود نمی آورد. مثال:

توجه : زمانیکه ضمایر ربطی بصورت فاعل در جمله نوشته می شود، نمی تواند حذف شود. مثال:

افعال دو جزئی :

افعال دو جزئی یا Phrasal Verbs ، افعالی هستند که از دو کلمه شامل فعل اصلی و حرف اضافه، تشکیل شده و معنی متفاوتی نسبت به فعل اصلی دارند. مانند turn on (روشن کردن)
برخی از افعال دو جزئی رایج عبارتند از:

مثال :

عبارت فوق بصورت زیر نیز می تواند نوشته شود:

در این جمله مفعول مابین دو قسمت افعال دو جزئی قرار می گیرد.

توجه : اگر بجای مفعول از ضمایر مفعولی استفاده نماییم، ضمیر مفعولی می بایست مابین دو قسمت افعال دو جزئی نوشته شود. به عبارت دیگر جملات زیر از نظر نگارش صحیح بوده و معنی واحدی می دهد:

ولی جمله زیر نادرست است:

توجه : برخی از افعال دو جزئی قابلیت جداشدن از هم را نداشته و همواره بصورت یک ترکیب مورد استفاده قرار می گیرند. نمونه ای از این افعال عبارتند از:

مثال:

به عبارت دیگر جمله زیر نادرست می باشد: