همانگونه که در درسهای گذشته دیدیم، عبارتهای اسمی یا Noun Clauses مجموعه ای از کلمات مرتبط با هم از قبیل فعل، فاعل و مفعول بوده که بعنوان اسم در جملات ظاهر می شوند. مثال:
برای اتصال جملات پرسشی yes/no به جملاتی از قبیل I don’t know, Do you know, Could you tell me و ... از قوانین زیر پیروی می کنیم:
Do you know, Could you tell me و ... از قوانین زیر پیروی می کنیم:
1 – جمله را با یکی از عبارات مشابه زیر شروع می کنیم:
2 – جمله پرسشی را از حالت سوالی خارج نموده و آنرا توسط if یا whether به جمله مورد نظر متصل می کنیم. مثال :
توجه: برای ارتباط جملات پرسشی با WH نیز مشابه قسمت قبل عمل کرده ولی بجای if یا whether از همان کلمه پرسشیWH استفاده می کنیم. مثال:
افعال دو جزئی یا Phrasal Verbs ، افعالی هستند که از دو کلمه شامل فعل اصلی و حرف اضافه، تشکیل شده و معنی متفاوتی نسبت به فعل اصلی دارند. مانند turn on (روشن کردن)
برخی از افعال دو جزئی رایج عبارتند از:
مثال :
عبارت فوق بصورت زیر نیز می تواند نوشته شود:
در این جمله مفعول مابین دو قسمت افعال دو جزئی قرار می گیرد.
توجه : اگر بجای مفعول از ضمایر مفعولی استفاده نماییم، ضمیر مفعولی می بایست مابین دو قسمت افعال دو جزئی نوشته شود. به عبارت دیگر جملات زیر از نظر نگارش صحیح بوده و معنی واحدی می دهد:
ولی جمله زیر نادرست است:
توجه : برخی از افعال دو جزئی قابلیت جداشدن از هم را نداشته و همواره بصورت یک ترکیب مورد استفاده قرار می گیرند. نمونه ای از این افعال عبارتند از:
مثال:
به عبارت دیگر جمله زیر نادرست می باشد: