افعال دو جزئی یا Phrasal Verbs ، افعالی هستند که از دو کلمه شامل فعل اصلی و حرف اضافه، تشکیل شده و معنی متفاوتی نسبت به فعل اصلی دارند. مانند turn on (روشن کردن)
برخی از افعال دو جزئی رایج عبارتند از:
مثال :
عبارت فوق بصورت زیر نیز می تواند نوشته شود:
در این جمله مفعول مابین دو قسمت افعال دو جزئی قرار می گیرد.
توجه : اگر بجای مفعول از ضمایر مفعولی استفاده نماییم، ضمیر مفعولی می بایست مابین دو قسمت افعال دو جزئی نوشته شود. به عبارت دیگر جملات زیر از نظر نگارش صحیح بوده و معنی واحدی می دهد:
ولی جمله زیر نادرست است:
توجه : برخی از افعال دو جزئی قابلیت جداشدن از هم را نداشته و همواره بصورت یک ترکیب مورد استفاده قرار می گیرند. نمونه ای از این افعال عبارتند از:
مثال:
به عبارت دیگر جمله زیر نادرست می باشد:
به جملاتی که در آن فاعل نقش موثری را به عهده دارد و فعل جمله به فاعل آن بر می گردد، جمله معلوم گفته می شود. تمامی جملاتی که تاکنون آموخته ایم جملات معلوم می باشند. مثال :
به جملاتی که در آن مفعول نقش موثری را به عهده دارد و فعل بصورت عمل انجام شده به مفعول نسبت داده شود، جمله مجهول می گویند. به جملات زیر توجه نمایید :
همانطور که می بینید جهت تبدیل جملات معلوم به مجهول، ابتدا مفعول را به ابتدای جمله آورده ، سپس فاعل را حذف نموده و فعل اصلی جمله را به صورت اسم مفعول آن به همراه زمان مناسب to be ذکر می کنیم.
اسم مفعول یا Past participle به شکل سوم فعل گفته می شود. شکل سوم افعال با قاعده با افزودن -ed به انتهای آنها (مانند زمان گذشته ساده) بدست می آید. درخصوص افعال بی قاعده شکل سوم آنها از قاعده خاصی پیروی نکرده و می بایست به تدریج آموخته شود. شکل سوم برخی از افعال بشرح زیر است:
ساختار جملات مجهول حال ساده:
مثال :
ساختار جملات مجهول گذشته ساده:
مثال :