مصدر یا Infinitive همانند مصدر در زبان فارسی حالت اولیه و بدون زمان برای افعال می باشد. از آنجاییکه مصدر شامل صورت اولیه فعل + to می باشد، گاهی آنرا مصدر با to یا Infinitive with to می گویند.
در مثال زیر to go مصدر می باشد:
بطور کلی مصدر به تنهایی در جملات بکار نمی رود مگر بعد از بعضی افعال خاص (مانند want در مثال قبل) پرکاربرد ترین افعالی که بعد از آن فعل دوم معمولا بصورت مصدر (با to) بکار برده می شود، عبارتند از:
توجه : در ترکیبات منفی مصدر، not قبل از to نوشته می شود. مثال:
اسم مصدر یا Gerund با افزودن ing به انتهای فعل ساخته می شود. مانند painting (به معنی نقاشی)
اسم مصدر بصورت اسم در جملات انگلیسی بکار می رود. مثال:
توجه : پس از افعال زیر معمولا اسم مصدر بکار می رود:
مثال :
توجه : پس از حروف اضافه، فعل بصورت اسم مصدر بکار می رود. مثال:
can, may, be allowed to به معنی مجاز بودن و انتخاب آزادانه امور در جملات بکار می رود. مثال:
don’t have to, needn’t برای بیان مواردی استفاده می شود که انجام آن ضروری نباشد. مثال:
must, have to, have got to, be supposed to, can’t, mustn’t, must never به معنی ضرورت و اجبار در جملات بکار می رود. مثال:
should, ought to به مفهوم بهتر است که ... جهت بیان و درخواست نصایح، راهنمایی و پیشنهاد و الزام اخلاقی در جملات بکار می رود. مثال :
must به مفهوم نتیجه گیری در جملات انگلیسی، هنگامی که از نتیجه فعل مطمئن باشیم، بکار می رود. مثال:
might زمانیکه از نظر گوینده نتیجه محتمل است، بکار برده می شود. مثال :
can’t زمانیکه از نظر گوینده نتیجه غیر محتمل و بعید باشد، بکار برده می شود. مثال:
توجه: در مفهوم نتیجه گیری و قیاس، can’t منفی must می باشد. مثال: