used to به معنی (عادت داشتن به ...) جهت بیان عادت به انجام کاری در زمان گذشته بکار می رود. (که در زمان حال ترک شده باشد) مثال:
از آنجائیکه used to بیانگر زمان گذشته است، با استفاده از فعل کمکی did می توان جملات را سوالی و منفی نمود. مثال:
توجه: می توان از would مشابه used to جهت بیان انجام کاری که در زمان گذشته بصورت مداوم انجام می شده، نیز استفاده نمود. مثال:
توجه: می توان از زمان گذشته ساده نیز جهت بیان انجام کاری که در زمان گذشته بصورت مداوم انجام می شده، مشابه used to استفاده نمود. مثال:
از be/get used to برای بیان مواردی استفاده می شود که گوینده به آن عادت دارد یا اموری که نسبت به آن آشنایی کافی داشته باشد. مثال:
توجه کنید که پس از be/get used to اسم و یا فعل همراه با -ing ذکر می گردد.
مصدر یا Infinitive همانند مصدر در زبان فارسی حالت اولیه و بدون زمان برای افعال می باشد. از آنجاییکه مصدر شامل صورت اولیه فعل + to می باشد، گاهی آنرا مصدر با to یا Infinitive with to می گویند. در مثال زیر to go مصدر می باشد:
بطور کلی مصدر به تنهایی در جملات بکار نمی رود مگر بعد از بعضی افعال خاص. (مانند want در مثال قبل)
پرکاربرد ترین افعالی که بعد از آن فصل دوم معمولا بصورت مصدر (با to) بکار برده می شود، عبارتند از:
توجه : در ترکیبات منفی مصدر، not قبل از to نوشته می شود. مثال:
اسم مصدر یا Gerund با افزودن ing به انتهای فعل ساخته می شود. مانند painting (به معنی نقاشی)
اسم مصدر بصورت اسم در جملات انگلیسی بکار می رود. مثال:
توجه : پس از افعال زیر معمولا اسم مصدر بکار می رود:
مثال :
توجه : پس از حروف اضافه، فعل بصورت اسم مصدر بکار می رود. مثال:
به مثالهای زیر توجه نمایید:
عبارت نخست به معنی توقف سیگار کشیدن می باشد. در حالیکه مفهوم عبارت بعدی، ایستادن برای سیگار کشیدن است. همانگونه که می بینید در برخی افعال خاص، فعل بعدی می تواند بصورت مصدر با to یا اسم مصدر (با -ing) ذکر گردد. این امر موجب تغییر در مفهوم جمله می گردد. برخی از افعال خاص عبارتند از:
مثال:
توجه: پس از افعال زیر، فعل بعدی می تواند بصورت مصدر با to یا اسم مصدر (با –ing) ذکر گردد. با این وجود تغییر زیادی در مفهوم جمله حاصل نمی شود:
مثال: