خودآموز جامع آزمون آیلتس - سطح 1 (خلاصه درسها)درس هشتم:
Natural World
بیان الزام در زبان انگلیسی :
can, may, be allowed to به معنی مجاز بودن و انتخاب آزادانه امور در جملات بکار می رود. مثال:
We can have lunch any time we want.
Everyone was allowed to leave early.
don’t have to, needn’t برای بیان مواردی استفاده می شود که انجام آن ضروری نباشد. مثال:
You needn’t finish that report today.
I didn’t have to go to the meeting.
must, have to, have got to, be supposed to, can’t, mustn’t, must never به معنی ضرورت و اجبار در جملات بکار می رود. مثال:
Sally has to work eight hours a day.
You mustn’t smoke in the office.
The nurses had to wear a blue uniform.
We weren’t supposed to send personal emails.
should, ought to به مفهوم بهتر است که ... جهت بیان و درخواست نصایح، راهنمایی و پیشنهاد و الزام اخلاقی در جملات بکار می رود. مثال :
I am tired. I should go to bed.
My mother is ill. She should not go to work.
You ought to keep a first aid kit in your car.
You shouldn’t leave medicine where children can reach it.
کاربرد must, might, can’t در نتیجه گیری و قیاس :
must به مفهوم نتیجه گیری در جملات انگلیسی، هنگامی که از نتیجه فعل مطمئن باشیم، بکار می رود. مثال:
He must be very rich if he’s got a Rolls-Royce.
might زمانیکه از نظر گوینده نتیجه محتمل است، بکار برده می شود. مثال :
The shutters are closed. She might be asleep.
can’t زمانیکه از نظر گوینده نتیجه غیر محتمل و بعید باشد، بکار برده می شود. مثال:
They can’t be poor if they live in the most expensive part of town.
توجه: در مفهوم نتیجه گیری و قیاس، can’t منفی must می باشد. مثال:
It must be difficult to live without electricity.
It can’t be easy to live without electricity.