kevel

تلفظ آنلاین

kevel noun. ['kɛv(ǝ)l] Scot. & north.
kevel noun. ['kɛv(ǝ)l] obsolete exc. Scot. & north. Also kewl [kju:l].
kevel noun. ['kɛv(ǝ)l]

میخ چوبی، چماق، چوب، یکنوع تیشه برای سنگ تراشی، معماری: تیشه سنگ تراش
ارسال ایمیل

▼ ادامه توضیحات دیکشنری؛ پس از بنر تبلیغاتی ▼

نسخه ویندوز دیکشنری تحلیلگران (آفلاین)بیش از 350,000 لغت و اصطلاح زبان انگلیسی براساس واژه های رایج و کاربردی لغت نامه های معتبر به صفحه تحلیلگران در Instagram بپیوندیددر صفحه اینستاگرام آموزشگاه مجازی تحلیلگران، هر روز یک نکته جدید خواهید آموخت.
kevel noun3. ['kɛv(ǝ)l] Scot. & north. ME.
[Origin unkn.]
A kind of hammer for rough-hewing or breaking stone. Also kevel-hammer, kevel-mell.

[TahlilGaran] English Dictionary

kevel noun1. ['kɛv(ǝ)l] obsolete exc. Scot. & north. Also kewl [kju:l]. ME.
[Old Norse kefli round stick, small roller, gag, rel. to kafli piece.]
1. A bit for a horse's mouth. Also, a gag. ME.

2. A rounded piece of wood; a staff, a cudgel. E19.

[TahlilGaran] English Dictionary

kevel noun2. ['kɛv(ǝ)l] ME.
[Old Northern French keville = Old & mod. French cheville pin, peg.]
1. A pin or hasp for fastening something; a tilepin. obsolete exc. Hist. ME.

2. Nautical. A large cleat fitted to the gunwale of a ship and used in belaying ropes. ME.

[TahlilGaran] English Dictionary


TahlilGaran Online Dictionary ver 19.0
All rights reserved, Copyright © Alireza Motamed 2001-2025.