lien ●○○○○
GRE
li‧en /ˈliːən, liːn/ noun [countable + on]
حق حبس، حق وصول طلب، (حق) حق تصرف مال یا ملکی تاهنگامیکه بدهی وابسته به آن داده شود، حق رهن، حق گروی، طحال، سپرز، حقوقی: حبس مال، حق رهن ملک بدهکار برای بستانکار، بازرگانی: حق تصرف وثیقه
li‧en /ˈliːən, liːn/
noun [countable + on][
Date: 1500-1600;
Language: French;
Origin: Latin ligamen, from ligare 'to tie']
law the legal right to keep something that belongs to someone who owes you money, until the debt has been paid
[TahlilGaran] Dictionary of Contemporary English ▲