practising
prac‧tis‧ing , practicing /ˈpræktəsɪŋ, ˈpræktɪsɪŋ/ adjective [usually before noun]
practise :تمرین کردن؛ تمرین
طرز کار، تکنیک، تجربه، رویه، عرف، معمول، پیشه، طرز اجرا، کار بندی، عادت، عمل کردن، رسم، مشق، ورزش، تکرار، تمرین کردن، ممارست کردن، (به کاری) پرداختن، برزیدن، مهندسی: عادت، معماری: عادت، حقوقی: عمل، جریان کار در دادگاه، روانشناسی: شیوه، ورزش: تمرین، نظامی: تمرین
prac‧tis‧ing British English,
practicing American English /ˈpræktəsɪŋ, ˈpræktɪsɪŋ/
adjective [
Word Family: noun:
practice,
practitioner;
adjective:
PRACTISED/PRACTICED,
PRACTISING/PRACTICING;
verb:
PRACTISE/PRACTICE]
1. a practising Catholic/Muslim/Jew etc someone who follows the rules and customs of a particular religion
Antonym : lapsed2. a practising doctor/lawyer/teacher etc someone who is working as a doctor, lawyer etc:
Few practicing teachers have time for such research. [TahlilGaran] Dictionary of Contemporary English ▲