winch
winch /wɪntʃ/ noun [countable]
winch verb [transitive always + adverb/preposition]
دستگاه وینچ، وینچ کردن بکسل کردن، (در بافندگی) استوانه تارکشی نخ، (مکانیک). دستگیره چرخ جراثقال، پیچ هر نوع ماشین یا دستگاهی که برای کشیدن به کار رود، هندل، باچرخ یا دستگیره کشدن، دوار، گردان، عمران: جرثقیل کوچک، نظامی: دوار موتوری، علوم دریایی: دوار
▼ ادامه توضیحات دیکشنری؛ پس از بنر تبلیغاتی ▼
English DictionaryI. winch1 /wɪntʃ/
noun [countable][
Language: Old English;
Origin: wince]
a machine with a rope or chain for lifting heavy objects
[TahlilGaran] Dictionary of Contemporary English ▲
II. winch2 verb [transitive always + adverb/preposition] to lift something or someone up using a winch:
The two men were winched out of the sinking boat by an RAF helicopter. [TahlilGaran] Dictionary of Contemporary English ▲