crater
cra‧ter /ˈkreɪtə $ -ər/ noun [countable]
پیاله، باطیه، راس، گودال، دهانه اتشفشان، فرورفتگی (حفره)، فرورفتگی، قیف انفجار، دهانه اتش فشان، دهانه کوه های ماه، دهانه یا حفره حاصله در اثر بمب وغیره، علوم مهندسی: حفره، معماری: دهانه اتشفشانی، نجوم: معلف، علوم هوایی: حوضچه، علوم نظامی: چاله ترکش گلوله ها
▼ ادامه توضیحات دیکشنری؛ پس از بنر تبلیغاتی ▼
Synonyms & Related Words English Dictionary cra‧ter /ˈkreɪtə $ -ər/
noun [countable][
Date: 1600-1700;
Language: Latin;
Origin: 'bowl for mixing things, crater', from Greek krater, from kerannynai 'to mix']
1. a round hole in the ground made by something that has fallen on it or by an explosion:
craters on the moon’s surface2. the round open top of a
volcano [TahlilGaran] Dictionary of Contemporary English ▲
Collocations crater noun ADJ. deep, gaping, huge, large The blast blew a gaping crater in the road.
shallow, small | bomb, shell | meteor | volcanic | lunar VERB + CRATER blow, form, leave, make PREP. in a/the ~ PHRASES the edge/lip/side of a crater We peered over the lip of the crater into the volcano. [TahlilGaran] Collocations Dictionary ▲
Thesaurus